- جوایز: 4 برنده و 15 نامزدی
- زبان: ژاپنی
رسیدن به بالا ، و همه چیز به دست شما خواهد بود. در بالای برج همه چیز در این دنیا وجود دارد ، و همه اینها می تواند مال شما باشد... "برج خدا" درباره پسری به نام "بَم بیست و پنجم" است که بخش عمده زندگی اش را زیر یک برج بزرگ و مرموز به همراه دوستش "ریچیل" زندانی بوده است. زمانی که ریچل وارد برج میشود، بم نیز می تواند در را به داخل آن باز کند و در هر طبقه از این برج با چالش هایی روبرو می شود که ...
سلام
متاسفانه این انیمه زیرنویس براش خیلی کم پیدا میشه قسمت آخرو خودم ترجمه کردم
زیرنویس قسمت 18 هماهنگ با نسخه samehadaku
سلام.
ممنون و لطف کردی.
قسمت های بعد هم اگه ترجمه کنی میتونی بفرستی و برای دیگران قرار بدیم روی سایت.
سلام
زیرنویس قسمت 19 هماهنگ با نسخه samehadaku
با سلام.
ممنون.
قرار داده شد
سلام
زیرنویس قسمت 20 هماهنگ با نسخه samehadaku
ممنون. قرار داده شد.
فصل 2 آشغاله.کلا گند زدن تو انیمهونه فایتی نه داستانی پشت شخصیت اصلی هستوهسجیوکلا کنار گذاشتنش.همش داستان های شخصیت های فرعیه.از قسمت 1 فصل 2 تا 11 که کلا تو 1 طبقه بودن.بابا برین جر بدین همو خسته شدیم.اینم که اصلا قدرت خاصی نداشت.تو هم مبارزه هم به زور جون کندن و شانس زنده میمونه.مثلا قراره شاه کشی کنه….
من توی فلسفه این انیمه موندم مثلا میگن برج نماد آرزو های انسانه ولی جایی که قشنگ فلسفش رو توضیح بده ندیدم، کسی مانهواش رو خونده بدونه توضیح بده؟
یک انیمه با داستانی شاهکار
این انیمه خارج از مبارزاتش خواسته و تمایلات انسانیو قشنگ و بخصوص توی هر شخصیتی و به اندازه کار گذاشته از تلاش فقط برای بقا دلبستگی خودخواهی وابستگی خیانت هر چیزی واقعا به شخصیت میخوره صداگذاری خوب داستان جالب فایتای منحصربفرد البته ایرادات کوچیکیم داره ولی در کل عالیه من با دیدن انیمش کل مانگاشو خوندم ارزش دیدن داره حتما منتظرم زودتر فصلای بعدیشو بسازن
بنظرم اوکیه اونقدرا کلیشه ای نیس جوری که خیلیا میگن ولی خب از اونجایی که فقد یه فصل از انیمه اومده بهتره دربارش نظر بد ندیم چون داستان هنوز شروعشه…
در کل خوب بود ولی خب قدرت تصویر سازی ضعیفی داره نسبت به انیمه هایی که تو این دهه اومده جای پیشرفت داره تو فصلای بعدی داستانشم اگه ادامه پیدا کنه میتونه با انیمه های خیلی معروف تو همین ژانر رقابت کنه….
اگه ژانر شونن بپسندید احتملا اینم میپسندید ولی خب یکم زیادی کلیشه ای بود به نظرم ): هرچند قسمت ۱۱ به کل خستگی ای که ۱۰ قسمت قبلش ایجاد میکنه میلرزید ولی من از همون ۱۰ قسمتم لذت بردم یکم کیفیت و ارت ضعیف و پایین بود که اذیت میکرد و از همون اول سر دیدن یا ندیدنش به شکم انداخت ولی در نهایت هم انیمه رو دیدم هم مانهوا رو خوندم پیشنهاد میکنم شماهم بخونید چون مطمئن داستان عمیق و خوبی داره مانهوا و خیلی قرار پیشرفت بکنه
اگه قرار باشه ادامه داشته باشه انیمه که نمیدونم اره یا نه یه سری طولانی خواهیم داشت که امیدوارم در این صورت خیلی بیشتر براش وقت گذاشته بشه چون واقعا حیفه
همین ممنون
چگونه در یک مانهوای عالی برینیم به رسم شکل
اگه ادامش هم بزارن عالی میشه
ن به نظر من قرار بچلوننش فوق فوقش 50 قسمت برسه
ناموسا فاز نویسنده ها رو درک نمیکنم چرا الان مانها رو کنسل کردن؟
خب این هم یه نقد ادمی زادی برای کسایی که انیمه بین هستن(ببینم میتونم یه بحث داغ راه بندازم یا ن 🙂 ) تا بالای خطی که نوشتم نقد بخونین تا ببینین که اصلا ارزش وقت و نت رو داره یا ن و چیز های باحالی درموردش بدونین نقد به پایین هم بخونین و اگه فکر میکنم اشتباه میکنم یا چیزی کمه حتما نظز بدین
ولی یه کلام همین اول بگم که انیمه رو ببینین چون انیمه قوی ایه ولی یه سری اشکالات داره ولی دلیل نمیشه که ندیدش و اشکالاتش تو چشم میان چون خیلی ازش انتظار میره و اگه همه چی خوب پیش بره ممکنه از ناروتو هم بهتر شه
و میشه گفت برج خدا برای طرفداران دوآتشه ژانر شونن آشنا به نظر خواهد رسید. بخشی از این حس آشنا به خاطر کلیشهای بود آن است اما این انیمه عناصر منحصربهفردی هم دارد. ساختن یک جهان حول محور یک سیستم مبارزهای که یک موضوع از ژانر شونن را برمیدارد و آن را بهشدت بزرگ میکند سرگرمکننده است. ترکیب آن با طیف گستردهای از شخصیتهای منحصربهفرد که تواناییهای منحصربهفردی نیز دارند و کشمکشهای ایدئولوژیک که تصویر بزرگتری از داستان ارائه میدهد نشان میدهند که انیمه برج خدا یک داستان سطحی ندارد. پویانمایی آن نیز به کاملاً به استایل وب کامیک اصلی آن وفادار است و شاید هم بتوان گفت آن را تاحدی بهبود بخشیده است بخصوص که چپترهای ابتدایی برج خدا ازنظر طراحی کمی ضعیف هستند و این موضوع در انیمه جبران شده است.
نقد.نقد.نقد
نقد.نقد.نقد
نقد.نقد.نقد
و فکر نکنم بشه مثل ناروتو یا وانپیس چون شخصیت های برخلاف این دو انیمه که شخصیت اصلی شخصیت جالبی داره و یه جورای الهام بخشه شخصیت این انیمه خیییلیییییی کسل کنندست و اصلا با شخصیت ناروتو قابل مقایسه نیست بعد از اون هم بگریم ناموسا چقدر دیگه میتونه کلیشه ای باشه یه شخصیت اصلی؟اما او به نحوی بسیار بدتر از یک شخصیت اصلی معمولی است. یک شخصیت اصلی معمولی معمولاً یک یا دو نقص دارد اما Bam (تا الآن) هیچ نقصی ندارد. او بلافاصله بعد از ورود به برج یک سلاح فوقالعاده قدرتمند از یک شخص فوقالعاده قدرتمند دریافت میکند و بهعنوان یک فرد غیرعادی تحت تأثیر بسیاری از محدودیتهای معمول برج قرار نمیگیرد.
خلاصه بگم انیمش اصلا یه پای وب کمیکاش نمیرسه( همون مانهاش) و با اینکه این روند احتمالا همیشگی نیست، وب کامیک بمی به شدت جذابتر را نشون میده همین موضوع که انگیزه بم محدود به قدرت یا محبوبیت نمیشه یا او از ابتدا از هیچکدام از قدرتهای خودش باخبر نیست. پتانسیل عظیمی برای شخصیت سازی را در بم قرار میده. اما همین حفره داستانی برای به خصوص برای قسمتهای اولیه انیمه، ریسک بزرگی برای عنوان مورد انتظاری مثل برج خدا به شمار میره.
الان خیلی رسیک کردن پس 2 حالت داره یا میشه ناروتوی این دوری جدید یا هم هیچ گوهی نمیشه میره ته ته ته جدول که مردم شاید به خاطر مانهاش نگاهش کنن البته اگه اون نویسنده کلنگ معتادش شروع کنه به نوشتن.
ولی من به شخصه بیشتر به شخصیت های فرعی علاقه من شدم تا این یاروما دوست خیلی صمیمی Bam به نام Khun Aguero Agnis را داریم که بهسختی میتوان اعتمادش راجلب کرد و مشکلات خانوادگی زیادی داره. Khun که تا به امروز از رتبه اول چارت برترین شخصیت مذکر انیمههای فصل پایین نیومده؛ به تنهایی سلاح مخفی انیمه به شمار میره. نجیبزادهای نابغه، مرگبار،جذاب و مرموز که رازهایی بیشمار تنها در یک قسمت از انیمه، راجب او مغز مخاطب را درگیر میکنه. دلیلی است که خیلی از مخاطبا تنها برای دیدن او و استراتژیهایش به پای انیمه بشینندو یا و از طرفی یک مارمولک سبز شاهزاده به نام Anak Zahard که یک سلاح افسانهای داره. بهطور چشمگیری اکثر شخصیتهای این داستان که تعداد آنها کم هم نیستند یک ویژگی بهیادماندنی در مورد خود دارند. از آنسو شخصیتهایی در انیمه وجود دارد که رودست جالبی به مخاطب میزنند؛ مثلا Ship Leesoo شخصی است که داغ آدم معمولی به پیشانیاش خورده است و با نگاه اول میتوان تشخیص داد که هیچچیز خاص در مورد او وجود ندارد نه هیچ قدرت خارقالعادهای دارد و نه ویژگی خاصی؛ اما به نظر میرسه که او نهتنها قرار است تا آخر برج زنده بماند بلکه ممکن است مرکز یکی از خط داستانهای آینده نیز باشد
خب کلا این بود ولی جان عمتون بخونین کونم پاره شد تا تایپ کردم حداقل به درد چند نفر بخوره
نقد خوبی بود. اما یکی دوتا ایراد داشت. (البته تمام مطالب این نقد نظر شخصیه من است.) اولاً مانهوا این انیمه انگویینگه و داستان نسبتا طولانی ای داری و نمیشه تو 50 قسمت جمعش کرد. و اینکه این انیمه دقیقا نمیشه با ناروتو یا وانپیس مقایسه کرد چون هرچقدر هم مشابه به نظر برسند، بسیار متفاوت اند.
و در مورد شخصیت اصلی: شخصیت بام یه جورایی خاص ترین شخصیتیه که دیدم. نمیخوام بحث فلسفی راه بیندازم اما نظرمو میگم: “چه چیزی شخصیت و موجودیت یک انسان را شکل میدهد. خاطرات؟ ماده وراثتی؟ تفکرات افراد نزدیک؟ موسیقی هایی که شنیدیم؟ کتاب هایی که خواندیم ؟ انیمه هایی که دیدیم؟🙂 و … یا ترکیب پیچیده ای از تمام اینها؟” اینها سوالی است که ذهن بشر را درگیر کرده و همچنان پاسخ قطعی پیدا نشده. اما تا اونجایی من میدونم انسان ها از زمان تولد خود دارای شخصیت هستند. یعنی یک نوزاد از همان ابتدای تولد خود دارای شخصیت و تفکرات و احساسات منحصر به فرد خود است که از منابع مختلف سرچشمه گرفته اند و در وجودش جوانه زده اند. (در واقع یک این کاملا علمی است زیرا یک انسان بدون داشتن هیچ درکی از دنیا عملا عقل خود را از دست میدهد و دیوانه میشود برای همین ذهن انسان ها برای او یک شخصیت تعریف میکند تا در برابر این اتفاق مقاوم شود و ذهنش دنیا و شرایط فعلی خود را پس نزند و به عنوان حقیقت بپذیرد). خاطرات ما هم نقش خیلی موثری در شخصیت ما دارند به شکلی که ممکن است یک فرد در شرایط و با خاطرات متفاوت آدم کاملا متفاوتی باشد. برخی عقاید از پدر و مادر و یا نزدیکانمان به ما رسیده اند جوری که شاید حتی روحمان هم از آن بیخبر باشد و فکر کنیم که این تفکرات مال خومان است به عبارتی این یک تلقین است.( راستی حتماً فیلم INCEPTION را هم ببینید.) خلاصه تمام درکی که ما از دنیا داریم ( درستی و نادرستی، زیبایی و زشتی ، خوب و بد و … ) بر اساس این شخصیتمان است که خودمان نقش کمی در شکل گیری آن داشتیم. اما در مورد بام داستان کمی متفاوت است. طبق داستان، او هیچ گذشته ای ندارد و ارتباطش با گذشته اش بسیار محدود است.(صفر نیست.) برای همین او دنیا را به شکلی متفاوت میبیند. اگر شخصیت یک انسان را به یک تصویر تشبیه کنیم و رنگ ها را اجزای شخصیتی در نظر بگیریم که در کنار همدیگر یه تصویر و شخصیت کلی میسازند؛ آن وقت انسان های معمولی از همان ابتدا که وارد به دنیا می آیند طراحی اولیه تصویرشان شکل گرفته و با گذشت زمان رنگ های جدید بر روی آن نقش میگیرند که ممکن است طرح اولیه را تغییر دهند یا آن را تثبیت کنند. اما بام مانند یک صفحه تقریبا خالی است.( حتی کلمات رو هم بلد نبود و هیچ تفکر و دیدگاه خاصی نسبت به دنیا نداشت. فقط فکر میکرد که رها شده است یا همچین چیزی) البته توخالی بودنش در ابتدا باعث سردرگمی اش شده بود که بعد از ملاقات با راشل و یادگرفتن یه سری مسائل این مسئله تغییر کرد. با ورود بام به برج شخصیتش دائم در حال رشد بوده و تغییر کرده است و با ملاقات افراد جدید دیدگاه های جدیدی به ذهنش آمده است اما این دیدگاه ها دقیقاً مانند گذشته آدم ها مثل زنجیر عمل نمیکنند و تلقین نیستند زیرا بام در تفکراتش آزادی عمل بیشتری نسبت به یک آدم معمولی دارد .در نهایت نمی توان شخصیت بام را با ناروتو مقایسه کرد. ناروتو هر چقدر هم از اراده و اینکه خودش، خودش رو تعریف میکنه و اینکه سرنوشت خودش رو میسازه و …. حرف بزنه ، در نهایت واضحه که شخصیت ناروتو بسیار به پدرش مشابهه و این موضوع بر تفکرات و تصمیاتش اثر قابل توجهی دارد درست مانند بروتو نسبت به ناروتو (بروتو هم این تشابه رو تکذیب میکرد هرچند آشکار بود و هر روز آشکار تر میشد.) و این تشابه اتفاقی نیست.اراده قوی شاید بر سرنوشت یک فرد تاثیر بذارد اما وقتی در مورد شخصیت و خودآگاهی صحبت میکنیم بحث کاملا متفاوت است. خودآگاهی یک امر پیچیده و نسبی است و درک آن همواره دشوار بوده است. شاید بتوانیم بگوییم هوش در خودآگاهی و تشکیل شخصیت تا حدی موثر است اما اگر بحث ساختن یک شخصیت ایدآل باشد ، این ایدآل مطابق شخصیت فعلی شخص است و ممکن است با تغییر شخص ایده آل های او تغییر کند و در نتیجه نا معتبر است.( ایده آل ها در نهایت نسبی اند، نه کاملا صحیح اند نه کاملا غلط، و از شخصیت و عقاید فرد سرچشمه میگیرد که برخی از آنها تلقین اند و نه نتیجه استدلال و تعقل خالص). و البته بام هم نقاط ضعفی داشته است و کامل نیست؛ تا اونجایی که من تو مانهوا خوندم بام در برخی موقعیت ها مردد بوده است و البته همین مردد بودن باعث رشد او شده است. آدم های متعصب به عقاید خود که حتی عمق سرچشمه آنها را نمیدانند نمیتوانند رشد کنند و ذهنشان بسته میماند.
نظرم کمی طولانی شد برای همین اینجا متوقفش میکنم و دوباره تاکید میکنم که این متن نظر شخصی من است و ممکن است اشتباه باشد.
نظزتو خیلی دوست داشتم این هم یه دید دیگست قشنگ بود مرسی که وقت گزاشتی 🙂
سوگهههههههه چه انگشتان قدرت مندی داری این همه نوشی 😐
خیلی کف کردم 😐
داداش نقد دومتو دوس داشتم اولیش مزخرف بود یعنی اصلا هیچ نگاهی اشکالاتش نکرده بود
دوما هرچقدر که کم بشه 50 نمیشه هر طبقه ای که میره حداقل حداقلش که بتونن بچلوننش دور ور 7-8 البته با فاکتو گرفتن بعضی از قسمت هاش
یا وقتی که توی قطاره مرگه اونش که فکر کنم یه فصل کامل بهش اختصاص بگیره چون ماجراهای جالبی رو دارن
خلاصه
ما با مانهواش بیشتر حال کردیم البته اگر نویسنده گور ب گور شده ادامه میداد بهترم میشد الان دو ساله منتظرم که ادامش بیاد و دارم مانهوا های دیگه مث تکرو و آغاز پس از پایانو میخونم
ناروتو یه فاجعه اس حتی از اینم بدتره
شیپودن یه شاهکار بود
و قسمت اولش هم هرچند به خوبی شیپودن نبود ولی خوب بود
ناروتو رو باید کامل بینی لز اون آثار ها هس شیپدونش خیلی عالی بود نگاه اگ میخوای ناروتو رو ببینی فیلر هاش و سینمایی های ۱ تا ۶ رو نبین چون فیلره🗿
مانهوای این انیمه تا چپتر 485 پیش رفته هرچند متاسفانه فعلا پروژه مانهوا کنسله و اگه این وضع ادامه پیدا کنه ممکنه ساخت انیمه هم کنسل بشه 🙁😔. البته خود نویسنده مانهوا گفته که احتمالا برمیگرده. (حدودا فروردین)
فکر میکنم فصل دوم انیمه نهایتاً تا انتهای آرک “مسابقات کارگاهی” برسه و آرک ” قطار جهنمی”، که خیلی هم طولانیه، میره برای فصل سوم و چهارم. در واقع فصل اول و حتی فصل دوم مقدمه داستان به حساب میان و داستان اصلی از فصل سوم کم کم شروع میشه. خلاصه این انیمه هر فصل قراره پیشرفت کنه. فکر میکنم با اومدن فصل چهارم و پنجم خیلی ها شروع میکنن به مقایسه این انیمه با انیمه های برتر (مثل ناروتو و وان پیس) و ممکنه نمره انیمه به (8.5/10) یا بالاتر برسه.
ناموسا!!!!
قراره بیاد؟
من دیونه شدم وقتی ادامه نمیداد
اره از نظر منم وقتی به جاهای داغ داستان برسن معلوم میشه چی میگیره
از نظر منم بین 8 و 9 امتیازش میاد
چون مانهواش بی نظیر بود
اما انیمش نمیدونم چون نگاش نکردم
این انیمه پایانش بازه فصل دوم داره ؟
من وقتی این انیمه رو دیدم چندان ازش خوشم نیومد و حس کردم یه شونن اورریتد دیگست.
ولی وقتی مانهواش رو خوندم… متوجه شدم چه قدر داستانش عالیه
انیمش بد نیست (جز گرافیکش) ولی اصلا به جاهای خوب و مهم نمیرسه. تمام این سیزده قسمت مقدمه ای بود بر داستان اصلی تاور آو گاد. این که در ادامه چی میشه خیلی خفنه و با اتفاقات این فصل زمین تا اسمون فرق داره :”))
به شخصه عاشق آرک های طبقه مخفی، طبقه مرگ و ایستگاه آخر مانهواش شدم. اگه یه روز این سه آرک انیمه بشن عظمت این داستان رو همه میبینن
ولی بعیده که ادامه ای واسش بیاد..
حتما توصیه میکنم برید بخونید وبتون رو. شاید اوایلش زیاد جالب نباشه ولی از چپتر 300 به بعد انقدر خفن میشه که آب دستتونه زمین میزارید و فقط میخونید! (این مانهوا حدود 500 چپتر تا الان اومده و انگویینم هست)
دیگه از ما گفتن بود… برید بخونید تا لذت حقیقی رو از برج خدا ببرید.
مانهواش کامل نیومده
اما درسته توی انیمه زیاد دست بردن و خراب کردن
اما مانهواش داستان بینظیری داره
مانگاش منضورته؟
۴ تا قسمت اولش فوق العاده شروع طوفانی ای داره و موسیقی های اپنینگ و اندینگش شاهکاره ، من با گرافیک مشکلی نداشتم چون حداقل بهتر کدگیاس هست و همه چی گرافیک نیست مهم داستان خوبه که سه جورایی داره